Του Λάμπρου Αναγνωστόπουλου
Τον τελευταίο καιρό, έχει παρατηρηθεί αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων πανελλαδικά, αλλά και στην περιοχή της Θεσσαλίας. Στη σκιά της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, έκανα αυτή τη διαπίστωση με βάση την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών.
Σύμφωνα με τον επίσημο μηνιαίο απολογισμό στα θέματα οδικής ασφάλειας και τροχονομικής αστυνόμευσης για παράδειγμα, στη Θεσσαλία, καταγράφηκαν τον μήνα Φεβρουάριο, τρία θανατηφόρα ατυχήματα, έναντι ενός το 2022. Άλλωστε, η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), ανακοίνωσε πριν λίγο καιρό, τα προσωρινά στοιχεία της έρευνας για τα «Οδικά Τροχαία Ατυχήματα», μηνός Δεκεμβρίου 2022. Ειδικότερα, τα Οδικά Τροχαία Ατυχήματα, που συνέβησαν σε ολόκληρη τη χώρα και προκάλεσαν τοv θάνατο ή τον τραυματισμό ατόμων, αυξήθηκαν κατά 8,4% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2021 (875 τον Δεκέμβριο του 2022, έναντι 807 τον Δεκέμβριο του 2021).
Πού οφείλεται όμως αυτή η αύξηση; Ποιος είναι ο ρόλος των κρατικών υποδομών και ποιος των δασκάλων οδήγησης; Έχουν την ευθύνη μόνο οι οδηγοί; Συνομιλήσαμε με τον κ. Στέλιο Κωλέττη, εκπαιδευτή οδηγών, συνιδιοκτήτη της Σχολής Οδηγών «L drive» και της εταιρείας «Transport Training Center». Έχοντας εξειδίκευση στην αμυντική οδήγηση, στην οικονομική- οικολογική οδήγηση, στην οδήγηση εκτός δρόμου (4×4), στη μεταφορά ατόμων VIP, στη μεταφορά μαθητών, καθώς και στη μετεκπαίδευση οδηγών, είναι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος ώστε να απαντηθούν οι σχετικές απορίες.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Κύριε Κωλέττη, έχει παρατηρηθεί μια αύξηση στα τροχαία ατυχήματα στην πόλη της Λάρισας τις τελευταίες μέρες αλλά και γενικότερα στη χώρα τον τελευταίο καιρό. Πού οφείλεται αυτή η αύξηση;
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε αύξηση, είναι κάτι που βλέπουμε στην καθημερινότητά μας, τροχαία με μικρές υλικές ζημιές κυρίως, αλλά και μερικά πιο σοβαρά. Το πιο ανησυχητικό σύμφωνα με την εμπειρία μου είναι ότι και λίγα γίνονται! Οι περισσότεροι οδηγοί διακατέχονται από άγνοια και δεν δείχνουν διάθεση βελτίωσης. Σε μια εποχή γενικότερης βιασύνης όπως αυτή που ζούμε οι περισσότεροι μένουν στο δίπλωμα σαν χαρτί, σαν βεβαίωση, χωρίς να τους ενδιαφέρει να μάθουν να οδηγούν πραγματικά. Όμως δεν έχει σημασία το χαρτί αν δεν μάθουμε να οδηγούμε σωστά. Υπάρχουν τρία βασικά χαρακτηριστικά στα οποία πρέπει να δώσουμε βάση: ρύθμιση μυαλού, ρύθμιση κουλτούρας και ρύθμιση παιδείας. Ξεκινάμε από την παιδική ηλικία. Από το ποδήλατο και από το πατίνι, επιβάλλεται το παιδί μας να μπει στη διαδικασία της εκμάθησης οδήγησης με κανόνες. Υπάρχει ένα πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής που επισκέπτονται τα παιδιά μια φορά στο Δημοτικό, αλλά από μόνη της αυτή η επίσκεψη είναι χωρίς ουσία. Πρέπει να εντάξουμε μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία.
Έχετε ευθύνη οι δάσκαλοι οδήγησης; Υπάρχει περίπτωση να σας παρασύρει το γενικότερο κλίμα της κοινωνίας και να βοηθάτε τους μαθητές μόνο για την απόκτηση του διπλώματος χωρίς να εμβαθύνετε;
Οι δάσκαλοι οδήγησης έχουμε υποχρέωση να μάθουμε στον άνθρωπο που έρχεται σε μας ότι πρέπει να γυρίσει το βράδυ ασφαλής στο σπίτι του. Ίσως κάποιοι να μένουν στα βασικά και κάποιοι άλλοι να εμβαθύνουν στην εκπαίδευση. Όμως δεν υπάρχει Σχολή στον κόσμο που να μην τονίσει τα βασικά, όπως είναι για παράδειγμα η ζώνη στο αυτοκίνητο και το κράνος στη μηχανή. Από τη Σχολή λοιπόν θα φύγει κάποιος σίγουρα με τις βασικές γνώσεις. Από εκεί και πέρα όμως είναι θέμα διάθεσης και αυτοδιάθεσης. Όλοι πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι το πιο σημαντικό είναι η σωματική ακεραιότητα και η ασφάλεια η δική μας και του κοινωνικού συνόλου
Το ηλικιακό όριο για να βγάλει κάποιος δίπλωμα αυτοκινήτου είναι στα 17 στην Ελλάδα. Θεωρείτε ότι θα βοηθούσε να κατέβει κι άλλο το όριο; Υπάρχουν χώρες που το όριο είναι στα 16…
Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κοινωνικά ερεθίσματα για να γίνει αυτό. Δεν είμαστε στο Βέλγιο ή στη Γερμανία που υπάρχει διαφορετική κουλτούρα. Εδώ τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη εμπειρία από ηλεκτρονικά παιχνίδια παρά από κυκλοφοριακή αγωγή, ασφάλεια και σεβασμό στον διπλανό. Το βλέπουμε και με τα ηλεκτρικά πατίνια που στο δρόμο γίνεται χαμός από όλες τις ηλικίες πλέον. Υπάρχει ένας νόμος αλλά δεν ξέρω κατά πόσο εφαρμόζεται. Βλέπω ένα παιδί 15 χρονών στο δρόμο με το πατίνι, να μην φοράει κράνος, να προσπερνά από δεξιά, από αριστερά, να περνάει ανάμεσα από αυτοκίνητα. Ξέρετε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό;
Υπάρχει σεβασμός απέναντι στα οχήματα των Σχολών οδήγησης στο δρόμο;
Είπαμε και νωρίτερα ότι δυστυχώς δεν μας χαρακτηρίζει η λέξη υπομονή, ούτε ο σεβασμός. Υπάρχουν χώρες που το όχημα της Σχολής Οδηγών το σέβονται στο δρόμο όπως σέβονται ένα περιπολικό ή ένα πυροσβεστικό όχημα. Λέμε να μιλήσουμε για ασφάλεια. Πώς να μιλήσουμε για ασφάλεια όταν δεν υπάρχει η λέξη σεβασμός στο λεξιλόγιο πολλών;
Πρέπει να γίνεται επαναξιολόγηση οδηγών; Προβλέπεται κάτι τέτοιο;
Επαναξιολόγηση δεν υπάρχει. Αν υποπέσει κάποιος σε ορισμένες παραβάσεις προβλέπει ο νόμος να του πάρουν το δίπλωμα ή να του στερήσουν για ένα διάστημα τη δυνατότητα οδήγησης. Υπάρχουν τα ΣΕΣΟ που είναι σύστημα ελέγχου συμπεριφοράς και προσόντων, αλλά μετά από παράβαση.
Σε πολλές χώρες του εξωτερικού επίσης δεν γίνεται αυστηρή αξιολόγηση αλλά δίνεται το κίνητρο να πραγματοποιηθούν σεμινάρια μετεκπαίδευσης.
Δίνουν το κίνητρο και σε εταιρείες και σε οδηγούς. Εμείς ασχολούμαστε με αυτά στον ελλαδικό χώρο. Είμαστε πέντε εταιρείες που ασχολούμαστε ενεργά. Είναι εποικοδομητικά τα σεμινάρια γιατί βλέπει κάποιος συνολικά τη διαφορά στο θέμα της κοινωνικής ευθύνης.
Θεωρείτε ότι τα πρόστιμα που αντιστοιχούν στον ΚΟΚ επαρκούν ώστε να αποτρέπουν τους οδηγούς από παραβάσεις;
Το πρόστιμο έχει την έννοια όχι της τιμωρίας, αλλά ότι μια παράβαση, όσο σοβαρή ή λιγότερο σοβαρή είναι, πρέπει να γίνεται μάθημα στον οδηγό για να μην την επαναλάβει. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι γύρω μας καταλαβαίνουν μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι δυνατόν να οδηγεί κάποιος, να πιάνεται χωρίς ζώνη ή κράνος, που είναι τα νούμερο ένα στοιχεία που οδηγούν σε σοβαρούς τραυματισμούς ή θάνατο και να συνεχίζει μετά από λίγες μέρες να οδηγεί σαν να μην συνέβη ποτέ η παράβαση; Η οδήγηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Πρέπει να γίνονται γενικότερα έλεγχοι τόσο σε επαγγελματίες οδηγούς μεγάλων οχημάτων όσο και σε ΙΧ και μηχανές.
Οι δρόμοι μας σε τι κατάσταση βρίσκονται; Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα στο οδικό δίκτυο;
Μπορούμε να μιλήσουμε για τρεις παράγοντες που συμβάλλουν στην οδηγική ασφάλεια: ο άνθρωπος, το όχημα και το οδόστρωμα, ο δρόμος δηλαδή. Με βάση τα στατιστικά στοιχεία ο δρόμος από μόνος του ευθύνεται για το 2,5% των ατυχημάτων. Ο δρόμος και το όχημα συνδυαστικά είναι στο 0,25%. Το όχημα μόνο του ευθύνεται για το 2,5%, οπότε βρίσκεται σχεδόν στο 95% ο άνθρωπος. Για να υπάρξει λοιπόν οδηγική ασφάλεια πρέπει ο οδηγός να γνωρίζει τον ΚΟΚ, να μπορεί να τον εφαρμόσει, να είναι δηλαδή σωματικά και ψυχικά υγιής και να θέλει να τον εφαρμόσει βεβαίως. Προβλήματα στα οδοστρώματα υπάρχουν, ας μη γελιόμαστε. Ο ανθρώπινος παράγοντας όμως είναι το Α και το Ω. Είναι κάτι που λέω και στους μαθητές μου. Όσο και να τρέξουμε δεν θα κερδίσουμε κάτι. Άντε να κερδίσουμε χρονικά 10- 15 λεπτά. Είναι τόσο σημαντικά αυτά τα λίγα λεπτά μπροστά στην ίδια μας τη ζωή; Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια βόλτα στα Κέντρα Αποκατάστασης όλοι μας για να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται άνθρωποι μετά από τροχαία, ίσως τότε να σκεφτόμασταν διαφορετικά κάποια πράγματα.
Παράλληλα, τις προηγούμενες ημέρες και πιο συγκεκριμένα την Τρίτη 28 και την Τετάρτη 29 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε διημερίδα στο αμφιθέατρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, με σκοπό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του μαθητικού πληθυσμού και μελλοντικών ενεργών πολιτών της Λάρισας, σε θέματα βιώσιμης αστικής κινητικότητας και ασφάλειας.
Ο τίτλος της διημερίδας ήταν «Ηλεκτρικό Πατίνι – Ποδήλατο: έξυπνη και ασφαλής μετακίνηση στην πόλη» και διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο των Πολιτών του Δήμου Λαρισαίων σε συνεργασία με πολλούς φορείς της πόλης.
Συνολικά, πάνω από 550 μαθητές της Λάρισας παρακολούθησαν τη διημερίδα για την ασφαλή κυκλοφορία με ποδήλατα και ηλεκτρικά πατίνια, παίρνοντας ορισμένα σημαντικά μαθήματα οδηγικής παιδείας. Μετά τη σχετική συζήτησή μας με τον κ. Κωλέττη, αναδεικνύεται και η σημασία της συγκεκριμένης διημερίδας, ενώ καλό θα ήταν να διεξάγονται συχνότερα αντίστοιχες εκδηλώσεις.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET